سلام ارجمند. اول بگم که از طريق وبلاگ زمين آسماني با اين وبلاگ آشنا شدم. خدا قوت
نمي دونم شما تا چه حد با واقعيت جامعه آشناييد يا اصلا چه چيزي را واقعيت جامعه مي دانيد اما در ميان فيلم هايي که تا کنون به اعتياد نظري داشته اند بي هيچ ترديدي فيلم مرهم يکي از بهترين و تکان دهنده ترين فيلم ها بود. تعجب مي کنم از ميان آنهمه حرف ومعنايي که در فيلم و شخصيت ها گنجانده شده بود از ميان ديالوگ هاي تکان دهنده مادر بزرگ و نوه اش شما فقط اين را ديده ايد که او به زيبايي نوه اش اهميت داده؟ اعتياد بي هيچ ترديدي يکي از بزرگترين مشکلات جامعه است که به طرز عجيبي مسوولان تلاش مي کنند مخفي اش کنند اما... توصيه مي کنم با نگاهي آزادتر و بدون پيش داوري يک بار ديگر اين فيلم و زيبايي تلخش را ببينيد. اين فيلم به لحاظ روانشناسي ارتباط انسان ها يکي از قوي ترين فيلم هاي ايراني است تحسين شده جشنواره و.... و يادمان نرود آدم هاي خوب را در ذهن مان محدود نکنيم به برخي کليشه هاي ذهني.
با سپاس. در مورد اين فيلم خيلي مي شود حرف زد