دیروز بین دوستان بحث شد که بر و بچه های جنگ توی ماجرای 9 دی چکار کردند ؟

یکی گفت ما که اگه توی جنگ بودیم یه روزه سر و تهش را جمع میکردیم که کار زود به زود به ماجرای

و لا تحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتا بل احیاء .....نرسه .
گفتم : بله شما هفت هشت ماه , همه ی گوشتای تن ما را آب کردید تا 9 دی شد الحمدلله که جنگ بعهده ی شما ها نبود.....

نمیدونم چرا قبلا فکر میکردم صدا و سیما در راه ترویج اشرافیت  قدم بر نمیدارد و ساحتش از این چیز ها پاک است؛ خوب دیگه  اشتباه فکر میکردم ...
حالا می بینم صدا و سیما در این مورد هر روز بهتر از دیروز است و سریال های جدیدش هر روز با ورژن جدیدی از اشرافیگری به روز میشود.
نمونه ی جدیدش را خواسته باشید سریال پنجره است که از شبکه ی استانی پخش میشود...
و چه خانواده ی بی مشکلی... و چه بچه های خوشبختی ...

من که فکر نمیکنم حتی با مبدل های دیجیتال هم اوضاع فرهنگی ما بهبود یابد.
یاد ماجرای چند آیه از سوره قصص افتادم . اینم از آثار تلوزیون بدون ست تاپ باکسه دیگه...

فَخَرَجَ عَلىَ‏ قَوْمِهِ فىِ زِینَتِهِ  قَالَ الَّذِینَ یُرِیدُونَ الْحَیَوةَ الدُّنْیَا یَالَیْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتىِ‏َ قَارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِیمٍ        سوره مبارکه قصص آیه 79

قارون غرق در زینتش به سوى قومش بیرون شد آنهایى که هدفشان زندگى دنیا بود گفتند اى کاش ما نیز مى‏داشتیم مثل آنچه را که قارون دارد که او بهره عظیمى دارد.

میخواست زخم کهنه مداوا شود نشد

صاحب عزای روضه ی بابا شود نشد

میخواست کوچه ای که پر از خشت و سنگ بود

راهی برای رفتن زهرا شود نشد

ما که دفعه ی اولمان نبود ولی بودند کسانی که خودشان میگفتند چند سالی است دیگر اهل راهپیمایی و اینجور صحبت ها نیستند .نمونه اش خانمی بود که کنار من ایستاده بود و محکم شعار ها را تکرار میکرد..

مرگ بر آمریکا

مرگ بر ضد ولایت فقیه

.

.

خودش میگفت این بار برایش واقعا فرق دارد این بار به امام حسین توهین شده است و هم به کشورش و هم به اعتقادش.

 چند روز بعد فهمیدم مثل اینکه خیلی های دیگر هم مثل این خانم فکر میکرده اند...

و اینگونه بود که حماسه ی 9 دی رخ داد و ماندگارشد

وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسىَ بَِایَتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَکَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلىَ النُّورِ وَ ذَکِّرْهُم بِأَیَّئمِ اللَّهِ إِنَّ فىِ ذَالِکَ لاََیَاتٍ لِّکلُِّ صَبَّارٍ شَکُور سوره ی مبارکه ابراهیم آیه 5

ما موسى را با معجزههاى خویش فرستادیم (و دستور دادیم) که اى موسى! مردمت را از ظلمتها به سوى نور بیرون آر و ایام اللَّه را بیادشان آر که در این، (یادآورى)، براى هر صبور شکرگزارى عبرتى هست.

امروز را به بهانه ی شما مینویسم...
شما که افتخار من و همه ی هم استانی های من هستید.

سلام

گذر میکنم از میدانی با نام میدان 25 آبان که به عشق شما اینگونه نام گذاری شده است شما که در یک روز 370 نفر از مادرانتان را به نام پر غرور *مادر شهید* مفتخر گردانیدید ؛ برای همه ی جوانان دهه ی 50 و60  آن روز به یاد ماندنیست روزی که 370 شهید را  فقط در یک شهر یعنی اصفهان تشییع کردند.

یادتان بخیر

با اینکه برای خیلی از ما به اصطلاح حزب اللهی ها کار های فرهنگی در عرصه ی سینما بسیار مشکل       مینماید , و به نظر میرسد کار هنری فقط باید در چنته ی عناصر دین گریز این عرصه باشد , ولی در این                بین افرادی هم هستند که با وجود بسیاری از کار شکنی ها در مقابلشان همچنان در راه هنر انقلابی        پابرجا هستند .

افرادی مانند ابراهیم حاتمی کیا  و نادر طالب زاده را باید افرادی دانست که در مقابل جنگ سینمایی غرب       به خوبی ایستاده اند , با اینکه شاید خیلی ها از این موضوع خوششان نیاید!!

عجب ماجرای جالبیه این افسانه ی سفیر عریستان و سپاه قدس!

مثل چرخوندن لقمه است دور سر !؟!

حتما قرار شاه وگدا هست یادتان... آری همان شب که زدم دل به نامتان.. مشهد...حرم...ورودی باب الجوادتان... آقا !! دلم عجیب گرفته برایتان...

امروز بعد از نماز یه لحظه فکر کردم چه دعایی بکنم....؟

نمیدونم چرا بی اختیار گفتم : خدایا خودت ضامن من شو پیش ضامن آهو , مثل اینکه دیگه دلش نمیخواد منو ببینه!

چرا باید ما وقتی میخوایم در مورد شهدا فکر کنیم  , یادمون به آدم های توی افسانه ها بیفته ؟

چرا ما نباید فکر کنیم ما هم میتونیم مثل اونا باشیم , مثل اونا زندگی کنیم و مثل اونا شهید بشیم؟